هزار نقش
«هزار نقش» تلاشی بود برای ممکن کردن ناممکن؛ گردآوردن مجموعهای بزرگ از نقشهای معرف فرهنگ و هنر ایران از تخت جمشید، سردیسها و سرستونها تا موجودات اساطیری، گلهای خطایی و شاهعباسی، پرندگان، حیوانات و حتی ژرفای آبها و پهنهی کهکشان. در طراحی، آسمان سقف آرزوها بود و پس از طراحیهای پیاپی، این عناصر در قالبی سراسر و با ترکیبی از لچک و ترنج و بیقرینگی، در نظمی خیالمدار کنار هم نشستند تا جهانی آزاد پدید آید.
این فرش در دو نسخه خلق شد: یکی ۸۰ رج با پنج سال زمان بافت و دیگری نسخهای منحصربهفرد با ۱۰۰رج و هفت سال بافت. «هزار نقش» از ریزبافتترین فرشهای نوآیین ایران شد؛ اثری بیهمتا با بیش از هزار نقش، صد و ده رنگ و هزاران لحظهی ناب از زیستن با هنر. این فرش بزرگترین پروژهی فرش لاهیجی و چکیدهی رؤیای جمعی آنان بود که سرانجام در تار و پود نشست.
